دانچهلغتنامه دهخدادانچه . [ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) از «دان »دانه ، حب و «چه » علامت تصغیر به معنی دانه ٔ کوچک . دان خرد.
دیانdieneواژههای مصوب فرهنگستاندستهای از ترکیبات آلی که مولکولهای آنها دارای دو پیوند دوگانۀ کربن ـ کربن است
دانه دانهلغتنامه دهخدادانه دانه . [ن َ / ن ِ ن َ / ن ِ ] (ق مرکب ) قید تکرار : اندک اندک بهم شود بسیاردانه دانه است غله در انبار. سعدی . || یک یک . یکی یکی . مجزی به اف
دانه دانهفرهنگ فارسی معین( ~. ~.)(اِمر.)یکایک ، یکی یکی ، هر یک پس از دیگری . دانه کردن ( ~. کَ دَ) (مص م .) پراکنده کردن .
دانجهلغتنامه دهخدادانجه . [ ج َ / ج ِ ] (اِ) دانچه . غله ای که بعربی عدس گویند. (برهان ). عدس . نسک . مرجمک . مرجومک . دانژه .
عدسفرهنگ فارسی عمید۱. گیاهی بوتهای از خانوادۀ باقلا با گلهای سفیدرنگ و برگهای باریک؛ دانچه؛ انژه؛ مرجمک؛ نسک؛ بنوسرخ.۲. دانۀ گرد و محدب این گیاه که مصرف خوراکی دارد.
میدانچهلغتنامه دهخدامیدانچه . [ م َ / م ِ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) (از میدان + چه پسوند تصغیر) میدان کوچک . (یادداشت مؤلف ).