خشتکلغتنامه دهخداخشتک . [ خ ِ ت َ ] (اِ مصغر) مصغر خشت . (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از جهانگیری ). خشتچه . خشت کوچک . || پارچه ٔ چارگوشه زیر بغل جامه . (از انجمن آرای ناصر
خشتکفرهنگ انتشارات معین(خِ تَ) (اِمصغ .) پارچه ای که میان دو پاچه شلوار دوزند. ؛ ~ ِ کسی را جر دادن کنایه از: آبروی کسی را بردن ، به باد فحش و فضاحت گرفتن .
خشتکفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. قسمت میانی شلوار که دو پاچۀ آن به هم وصل می‌کند یا تکه‌پارچه‌ای که در این قسمت دوخته می‌شود.۳. [قدیمی] تکه‌پارچه‌ای که در زیر بغل لباس دوخته می‌شد: ◻︎ پُر ز
خشتک شلوارگویش اصفهانی تکیه ای: xeštak طاری: xešdak طامه ای: xešdak طرقی: xešdak کشه ای: xešdak نطنزی: xeštak
خشتک پیراهنلغتنامه دهخداخشتک پیراهن .[ خ ِ ت َ ک ِ هََ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بغلک . پارچه ٔ چهارگوشه زیر بغل . لَبِنَه . رجوع به خشتک شود.