جوقلغتنامه دهخداجوق . (اِ) چوق . جوخ . چوخ . گروه . دسته (انسان و حیوان ). || گروهی از سوار و پیاده . فوج . || (ص ) بسیار. کثیر. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به جَوق شود.
جوقلغتنامه دهخداجوق . [ ج َ ] (معرب ، اِ) مطلق جماعت از جن و انس و گروه مرغان و جز آن . (آنندراج ). کل قطیع من ای غانی هم واحد. (ذیل اقرب الموارد) : هر کجا باشند جوق مرغ کوربر تو جمع آیند ای سیلاب شور. مولوی .شب نیست که از برج فلک
جک بارگیریloading jackواژه‌های مصوب فرهنگستانجکی که بعد از استقرار ماشین بارزن برای ثابت نگه داشتن آن باز میشود و بر روی زمین قرار می‌گیرد
واماندگی جکjack stallواژه‌های مصوب فرهنگستانوضعیتی که در آن بار آئرودینامیکی وارد بر سطح بر نیروی فعالگر غلبه می‌کند
جوق جوقلغتنامه دهخداجوق جوق . (ق مرکب )دسته دسته . گروه گروه . دسته بدسته : بعد از آن جبرئیل و ملائکه و مهاجر و انصار بر وی [ پیغمبر ] نماز کردند جوق جوق . (مجمل التواریخ ). || بسیار بسیار. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به جوق شود.
جوق جوقلغتنامه دهخداجوق جوق . (ق مرکب )دسته دسته . گروه گروه . دسته بدسته : بعد از آن جبرئیل و ملائکه و مهاجر و انصار بر وی [ پیغمبر ] نماز کردند جوق جوق . (مجمل التواریخ ). || بسیار بسیار. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به جوق شود.
جوقه جوقهلغتنامه دهخداجوقه جوقه . [ ق َ ق َ / ق ِ ق ِ ] (ق مرکب ) دسته دسته . بدسته ها و گروههای جدا.
جوقانلغتنامه دهخداجوقان . (اِخ ) دهی است از دهستان چناران بخش حومه ٔ شهرستان مشهد دارای 124 تن سکنه . رجوع به فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 شود.
جوخلغتنامه دهخداجوخ . (اِ) چوخ . چوق . جوق . بسیار. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به جوقه و جوخه و جوق شود.
جوخلغتنامه دهخداجوخ . [ ج َ ] (اِ) گروه و فوج مردم و حیوانات را گویند. و معرب آن جوق است و بعربی فوج خوانند. (برهان ). دسته دسته از مردم و حیوانات ، و جوق و جوقه معرب آنست و سرجوقه بمعنی سردسته . (انجمن آرای ناصری ). گروهی سوار یا پیاده که آنرا جوق نیز گویند. بتازیش فوج خوانند. (شرفنامه ٔ من
رکن الدینلغتنامه دهخدارکن الدین . [ رُ نُدْ دی ] (اِخ ) خواجه جوق رکن الدین . (یادداشت مؤلف ). رجوع به خواجه جوق و شدالازار ص 255 و تاریخ عصر حافظ ج 1 ص 192 شود.
طلبفرهنگ فارسی عمید۱. دسته‌ای از مردم؛ گروه.۲. فوجی از لشکر.⟨ طُلب‌طُلب: [قدیمی] گروه‌گروه؛ دسته‌دسته: ◻︎ جان پاکان طُلْب‌طُلْب و جوق‌جوق / آیدت از هر نواحی مست شوق (مولوی: ۵۵۹).
جوق جوقلغتنامه دهخداجوق جوق . (ق مرکب )دسته دسته . گروه گروه . دسته بدسته : بعد از آن جبرئیل و ملائکه و مهاجر و انصار بر وی [ پیغمبر ] نماز کردند جوق جوق . (مجمل التواریخ ). || بسیار بسیار. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به جوق شود.
جوقانلغتنامه دهخداجوقان . (اِخ ) دهی است از دهستان چناران بخش حومه ٔ شهرستان مشهد دارای 124 تن سکنه . رجوع به فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 شود.
جوقهلغتنامه دهخداجوقه . [ ق َ ] (اِخ ) تیره ای از ایل بهارلو (از ایلات خمسه ٔ فارس ). (جغرافیای سیاسی کیهان ص 86).
دربندجوقلغتنامه دهخدادربندجوق . [ دَ ب َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان خالصه ٔ بخش مرکزی شهرستان قصرشیرین ، واقع در 5هزارگزی شمال خسروی و 2هزارگزی مرز ایران و عراق ، با 150 تن سکنه . آب آن از چاه و
پیلان جوقلغتنامه دهخداپیلان جوق . (اِخ ) (آب ...) آبی بدشت قبچاق . (رجوع شود به حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 447).
حصارجوقلغتنامه دهخداحصارجوق . [ ح ِ ج ُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ریوندبخش حومه ٔ شهرستان نیشابور. واقع در 5هزارگزی باخترنیشابور. ناحیه ای است واقع در جلگه ، معتدل . دارای 276 تن سکنه میباشد. فارسی زبانند. از قنات مشروب میشود.
جوق جوقلغتنامه دهخداجوق جوق . (ق مرکب )دسته دسته . گروه گروه . دسته بدسته : بعد از آن جبرئیل و ملائکه و مهاجر و انصار بر وی [ پیغمبر ] نماز کردند جوق جوق . (مجمل التواریخ ). || بسیار بسیار. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به جوق شود.
سلجوقلغتنامه دهخداسلجوق . [ س َ ] (اِخ ) ابن تقاق (دقاق ) جد خاندان سلجوقیان از رؤسای ترکمان وی و پسران و نوادگان او در جنگهایی که مابین سامانیان و امرای ایلک خانی و سلطان محمود غزنوی اتفاق می افتاد شرکت می جستند وی دو پسر داشته : داود و طغرل بیک (مؤسس سلجوقیان ) منسوب بدو سلجوقی است . (فرهن
