توزیلغتنامه دهخداتوزی ٔ. [ ت َ ] (ع مص ) توزئة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). استوار بستن ،چیزی را در ظرفی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || پرکردن خنور و مشک را. || افکندن ناقه ، سوار خود را. || به هر سوگند، سوگند دادن کسی را. (ناظم الاطباء) (ازاقرب الموارد). به همه ٔ مع
توزیلغتنامه دهخداتوزی . [ ت َ ] (اِخ ) ابن ندیم او را ثوری ضبط کرده ولی در اسماء المؤلفین ج 1 ستون 440 توزی آمده است . رجوع به ثوری ، عبداﷲبن محمدبن ... شود.
توزیلغتنامه دهخداتوزی . (ص نسبی ، اِ) قبا و جامه ٔ تابستانی بسیار نازک را گویند و آن را از کتان بافند و منسوب به توز را نیز می گویند. (برهان ) (از ناظم الاطباء). جامه باشد منسوب به شهرتوز. (فرهنگ جهانگیری ) (از فرهنگ رشیدی ). نام جامه ٔتابستانی . (صحاح الفرس از یادداشت بخط مرحوم دهخدا). منسوب
توزیفرهنگ فارسی معین(ص نسب .) 1 - پارچة کتانی که در شهر توز (از شهرهای قدیم فارس ) می بافتند. 2 - جامة تابستانی .
آگهی تلویزیونیteaser 1واژه‌های مصوب فرهنگستانآگهی کوتاه تبلیغاتی که ویژگی‌های جذاب کالا یا برنامهای را در تلویزیون به نمایش گذارد
سرآغازteaser 2واژه‌های مصوب فرهنگستانصحنۀ آغازی کوتاه و جالبِ‌توجهی از فیلم که معمولاً پیش از عنوانبندی یا همراه با آن، برای جلب نظر تماشاچی به نمایش درآید
توجیلغتنامه دهخداتوجی . [ ت َوْ وَ ] (ص نسبی ) منسوب است به تَوَّج ، که جائی است در مرز فارس . (سمعانی ). رجوع به تَوَّج شود.
توجیلغتنامه دهخداتوجی . [ ت َ وَج ْ جی ] (ع مص ) سوده سم گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یقال : انه لیتوجی فی مشیته . (اقرب الموارد).
توجیلغتنامه دهخداتوجی ٔ. [ ت َ ] (ع مص ) خشک یافتن چاه . (منتهی الارب )(ناظم الاطباء). وجّاء الرکیة توجیئاً؛ وجدها وَجْاءَةً، ای لا خیر فیها لانقطاع مائها. (اقرب الموارد).
توزیدنلغتنامه دهخداتوزیدن . [ دَ ] (مص ) همان توختن مذکور است . (آنندراج ). به معنی تاخت و تاراج کردن باشد. || به معنی اندوختن و جمع نمودن و حاصل کردن . || کشیدن . (برهان ) (ناظم الاطباء). || گستردن . || آشکار نمودن . (ناظم الاطباء). || گزاردن و ادا نمودن . (برهان ). ادا نمودن . (ناظم الاطباء)
توزیرلغتنامه دهخداتوزیر. [ ت َ ] (ع مص ) به دروغ بر ذمه ٔ کسی گناه بستن . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). رجوع به وزر شود.
توزیعلغتنامه دهخداتوزیع. [ ت َ ](ع مص ) وابخشیدن چیزی میان گروهی . (زوزنی از یادداشت بخط مرحوم دهخدا). پخش کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (دهار). بخش کردن . (آنندراج ) (غیاث اللغات ). تقسیم کردن : وزع توزیعاً؛ تقسیم کرد آن را. (ناظم الاطباء). قسمت کردن بین کسان . (از اقرب الموارد) <span class="hl
توزیغلغتنامه دهخداتوزیغ. [ ت َ] (ع مص ) صورت کردن جنین را در شکم . یستعمل مجهولاً.(منتهی الارب ) (آنندراج ). صورت بسته شدن جنین در شکم . (ناظم الاطباء). صورت بسته شدن جنین در شکم پس از آشکار گردیدن صورت و جنبیدن آن . (از اقرب الموارد).
توزیفلغتنامه دهخداتوزیف . [ ت َ ] (ع مص ) ایزاف . شتافتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
maliceدیکشنری انگلیسی به فارسیبدبختی، کینه توزی، بدخواهی، عناد، بدجنسی، بداندیشی، نفرت، قصد سوء، خبی، عمد
ابویعلیلغتنامه دهخداابویعلی . [ اَ بو ی َ ؟ ] (اِخ ) محمدبن الصلت تَوَّزی ، و تَوَّز دهی است بفارس . محدث است .
اشتردلیلغتنامه دهخدااشتردلی . [ اُ ت ُ دِ ] (حامص مرکب ) شتردلی . کینه وری . کینه توزی . || وحشت داشتن . ترسو بودن .
توزیدنلغتنامه دهخداتوزیدن . [ دَ ] (مص ) همان توختن مذکور است . (آنندراج ). به معنی تاخت و تاراج کردن باشد. || به معنی اندوختن و جمع نمودن و حاصل کردن . || کشیدن . (برهان ) (ناظم الاطباء). || گستردن . || آشکار نمودن . (ناظم الاطباء). || گزاردن و ادا نمودن . (برهان ). ادا نمودن . (ناظم الاطباء)
توزیرلغتنامه دهخداتوزیر. [ ت َ ] (ع مص ) به دروغ بر ذمه ٔ کسی گناه بستن . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). رجوع به وزر شود.
توزیع شدنلغتنامه دهخداتوزیع شدن . [ ت َ / تُو ش ُ دَ ] (مص مرکب ) پخش شدن . قسمت شدن . پراکنده شدن . پاره پاره شدن : یوسف از زن یافت زندان و فشارمن شوم توزیع بر پنجاه دار. مولوی .رجوع به توزیع کردن شود.
توزیع کردنلغتنامه دهخداتوزیع کردن . [ ت َ / تُو ک َ دَ ] (مص مرکب ) بخش کردن جمعی از مردمان چیزی را در میان خود. (ناظم الاطباء). بخش کردن . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). قسمت کردن چیزی : تا خر از هر که برد، من واخرم ورنه توزیعی کنند ایش
توزیعلغتنامه دهخداتوزیع. [ ت َ ](ع مص ) وابخشیدن چیزی میان گروهی . (زوزنی از یادداشت بخط مرحوم دهخدا). پخش کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (دهار). بخش کردن . (آنندراج ) (غیاث اللغات ). تقسیم کردن : وزع توزیعاً؛ تقسیم کرد آن را. (ناظم الاطباء). قسمت کردن بین کسان . (از اقرب الموارد) <span class="hl
رزم توزیلغتنامه دهخدارزم توزی . [ رَ ] (حامص مرکب ) جنگ جویی . جنگاوری . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به رزم جویی و مترادفات کلمه شود.
متوزیلغتنامه دهخدامتوزی ٔ. [ م ُ ت َ وَزْ زِءْ ] (ع ص ) مشک پر. (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). و رجوع به توزؤ شود.
کاتوزیلغتنامه دهخداکاتوزی . (ص ، اِ) زاهد و عابد را گویند و بباید دانست جمشید که طوایف انام را بر چهار قسم کرد یکی را کاتوزی نام نهاد و فرمود که بروند و در کوه ها و مغارها جای سازند و بعبادت خدای تعالی و کسب علوم مشغول باشند و دیگری را نیساری و گفت که سپاهگری کنند و جمعی را نسودی لقب داد و بکشت
مستوزیلغتنامه دهخدامستوزی . [ م ُت َ ] (ع ص ) برآینده بر کوه . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). و رجوع به استیزاء شود. || استیخ بلند. (منتهی الارب ). منتصب و مرتفع. (اقرب الموارد). || تکیه کننده بر رای و دانش خود. (منتهی الارب ). مستبد در رای خود. (از اقرب الموارد).
