۱. (ریاضی) سه بخش کردن؛ سه قسمت کردن.
۲. در مسیحیت، قائل بودن به وجود سه اقنوم (پدر، پسر، و روح‌القُدُس).
۳. (نجوم) قرار گرفتن یک‌سوم دورۀ فلک، یعنی چهار برج فاصله میان دو ستاره. Δ تثلیث بعضی از سیارات را سعد دانسته‌اند، مانندِ تثلیث ماه و مشتری.
۴. [قدیمی] سه‌گوشه کردن.
۵. (صفت) [قدیمی] سه‌تایی.
۱. سهگانی(الوهیت)، اعتقادبه سه اقنوم (اب، ابن، روحالقدس)
۲. سهبخش کردن
۳. سهبر کردن، سهگوش کردن
trinity