تار

۱. رشته؛ نخ.
۲. رشتۀ باریک: تار ابریشم، تار مو.
۳. رشته‌هایی که در طول پارچه بافته می‌شود؛ تازه؛ تان؛ تانه.
۴. (موسیقی) از آلات موسیقی که دارای سیم، پرده، دستۀ دراز و کاسه است و از چوب درخت توت ساخته می‌شود و آن را با مضراب می‌نوازند. Δ تار سابقاً پنج سیم داشت و درویش‌خان، استاد موسیقی، یک سیم دیگر به آن افزود.
⟨ تارتار: [قدیمی] پاره‌پاره؛ ریزه‌ریزه.
⟨ تار زدن: (مصدر لازم) نواختن تار.
⟨ تار عنکبوت: (زیست‌شناسی) رشته یا پرده‌ای که عنکبوت از لعاب غده‌های خود می‌تند و به‌وسیلۀ آن شکار خود را به دام می‌اندازد.
⟨ تاروپود:
۱. رشته‌هایی که در پهنای پارچه بافته می‌شود.
۲. [مجاز] اساس؛ پایه؛ وجود؛ اصل چیزی.
⟨ تاروتور: [قدیمی] ریزه‌ریزه؛ ذره‌ذره.

۱. تاریک، تیره، ظلمانی، مظلم ≠ روشن، شفاف
۲. خفه، کدر، گرفته ≠ شفاف، منیر
۳. سیاه، مشکی، غبارگرفته
۴. ساز
۵. سیم
۶. تاره، رشته، نخ ≠ پود
۷. تارک، فرقسر، مفرق
۸. تال
۹. دانهمو، نخمو

blur, cloudy, dim, fiber, fibre, filmy, fuzzy, indistinct, misty, obscure, strand, string, vague, yarn