اقرانلغتنامه دهخدااقران . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ قَرَن . (اقرب الموارد). رجوع به قرن شود. || ج ِ قِرن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بمعنی کفو و همتا. همسران و نزدیکان و همسایگان . (ناظم الاطباء) (غیاث اللغات ). ج ِ قِرن ، بمعنی کفو و همتا : سزا بود که ب
اقرانلغتنامه دهخدااقران . [ اِ ] (ع مص ) توانستن . (ترجمان القرآن ). توانستن کاری را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). طاقت چیزی داشتن .(تاج المصادر بیهقی ). توانا گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || نتوانستن و سست شدن ، از اضداد است . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (
چاکرانلغتنامه دهخداچاکران . (اِخ ) از قراء و بلوک تورا و تونیان از بلوکات و مضافات هرات است . (مرآت البلدان ج 1 ص 72).
اقرپائینلغتنامه دهخدااقرپائین . [ اَ ق َ ] (اِخ ) دهی از دهستان مرکزی بخش فریمان شهرستان مشهد واقع در شمال شوسه ٔ عمومی فریمان به تربت جام . سکنه ٔ آن 1087 تن است . آب آن از قنات . محصول آنجا غلات ، بنشن ، شغل اهالی زراعت است .راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی
گاقرانلغتنامه دهخداگاقران . [ ق ِ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان تیلکوه بخش دیواندره ٔ شهرستان سنندج ، واقع در 50 هزارگزی شمال باختر دیواندره و دو هزارگزی شوسه ٔ سقز. کوهستانی ، سردسیر، دارای 25 تن سکنه است . (از فرهنگ جغرافیا
چهاراقرانلغتنامه دهخداچهاراقران . [ چ َ / چ ِ اَ ] (اِ مرکب ) خیمه و شروانی . (برهان ). || چهارحد جهان . (برهان ). || (اِخ ) چهار یار حضرت رسول رجوع به چهارارکان شود.
فاقرانلغتنامه دهخدافاقران . [ ق ِ ] (اِخ ) ظاهراً ناحیتی بوده است در نزدیکی قزوین . (تاریخ گزیده چ کمبریج ص 832 و 833).
بین الاقرانلغتنامه دهخدابین الاقران . [ ب َ نَل ْ اَ ] (ع ق مرکب ) میان همگنان . بین نظیران خود : با پیر غیب خان اظهار کدورت نمود که امداد شاملو نموده نگذاشتی که او بین الاقران خجلت زده و مغلوب گردد. (عالم آرای عباسی ).